Çocukla İletişimde Eylem Dili Kullanılır
Bugünkü konumuz; Çocukla İletişimde Eylem Dili Kullanılır. Çocukla etkileşim içinde olan kişinin sahip olması gereken en önemli şey, iletişim yeteneğidir.
Bir çocuğun eğitiminde en önemli unsur iletişimdir.
Eğitim, öğretme, rehberlik yapma, yaşamı tanıtma, ahlaki kuralları ve sosyal yaşamı anlatma, iletişimle gerçekleşir.
Anne babaların problem yaşadığı köprü: “Çocuk ile iletişim”dir. İletişim köprüsünde tıkanma varsa karşı tarafa geçilemez.
SEN DİLİ ile hitap edilen çocuklar suçluluk duygusu ile yetişirler.
SEN DİLİ kullanılan çocuklar, zayıf bir benliğe sahip, omuzları çökmüş, suçluluk yüzüne yansımış, simaları çirkinleşmiş hâle gelirler.
SEN DİLİ kullanılan çocuklar kendilerini rahatlatabilmek için reddediciliğe başvurur; reddediciler savunucu kişilerdir.
SEN DİLİ ile benliği daraltılmış kişiler bir anda parlar, karşısındakini püskürterek kendine alan açmaya çalışırlar.
SEN DİLİ yetişkinlerde tepkisellik ve reddediciliğe; çocuklarda suçluluk duygusuna sebep olur.
SEN DİLİne örnek: “Sen yanlış yaptın”, “Sen şöylesin”, “Sen busun”…
BEN DİLİ yetişkinler arasında, sosyal ortamlarda kullanılır.
BEN DİLİ nezaket ve kendini ifade etme dilidir, düzeyli bir dildir.
Birinin yaptığından rahatsızlık duyulduğunda onun tepkisini çekmemek için BEN DİLİ kullanılmalıdır.
Fakat BEN DİLİ ile konuşmak çocuğu edilgen hale getirir, kişilik yapısını bozar.
BEN DİLİne örnek “Ben bundan rahatsız oldum. Bu benim hoşuma gitmedi.”
BEN DİLİ kullanılan çocuklar kendisi olmak yerine beklendiği gibi olmaya çalışır.
Sağlıklı bir pedagojik yapılanmada en önemli unsur, çocuğun kendi yapılanmasına destek olunmasıdır.
Allah her mizacı farklı yaratıyor, eğer çocuğun kendi gibi olmasına izin verirsek, o çocuk kâinata meydan okur.
BEN DİLİ kullanılırsa, çocuk zarara uğramamak için sanki ruhunu röntgen cihazından geçirircesine öğretmenini gözlemeye çalışır.
Çocuk anne babasından sevgiyi alabilmek için beklendiği gibi olmaya çalışır.
BEN DİLİ kullanılan çocuklar başkalarının gözlemcisi, kendi duygularının yabancısı olur.
Yetişkinlik yıllarında BEN DİLİ kullanılan çocuklar yetersizlik hissiyle; SEN DİLİ kullanılan çocuklar suçluluk duygusuyla karşı karşıya kalırlar.
Peki Ne Yapmalı? Çocukla İletişimde Eylem Dili Kullanılır demiştik
Çocuklarda kullanılması gereken dil EYLEM DİLİdir.
Ne “bu davranıştan sen rahatsız olduğun için”, ne de “o yanlış yaptığı için”; “o davranış yanlış olduğu için” yapılmamalı.
Çocuk yanlış bir şey yaptığında “Ben bu davranıştan rahatsız oldum.” demek çocuğa yetersizlik hissi verir. (BEN DİLİ)
“Sen bunu yanlış yaptın.“ demek çocuğa suçluluk hissi verir. (SEN DİLİ)
Çocuğa rehberlik yapabilmek için “bu davranış doğru bir davranış değildir.” demeli. (EYLEM DİLİ)
Çocuğa cümlelerimizi aşağılamadan söylersek rehberlik etmiş oluruz. Eylemi ve davranışı tanıtan dil EYLEM DİLİdir.
Davranışı tanıtmak, EYLEM DİLİ kullanmak, çocuğun hakkıdır.
Çocuğun yapılanma aşamasında, o davranışın doğru mu yanlış mı olduğunu bilmeye hakkı vardır.
Çocuğa davranışı tanıtma hakkını vermek, bir yetişkin görevidir.
