Doğafen’li Olmak
Doğafen’li Olmak
Bundan tam 1 yıl önce bu hislerle sahip olup bunları yazıya dökeceğime inanmazdım ne de olsa tecrübeli bir anneydim, anaokullarını iyi bilirdim. Sabah bırak – akşam al sonra da bekle ki çocuk sana orada olanları anlatsın ya da eve yapılan etkinlikler yollansın. Bu klasik okul anlayışını beğenmesem de kaçınılmaz zannediyordum. Amacım hiç olmazsa 2. çocuğumun ruh sağlığı bozulmadan gelişiminin takip edilip sosyal hayata yaşıtları ile beraber hazırlanmasıydı.
İki aylık uzun bir arayıştan sonra umutlarım tükenmiş son bir hamle ile internette arama yapıp tüm Bahçelievler anaokullarını incelemek istedim. Birkaç aramadan sonra Doğafen Anaokulu’nun sayfasına girdim. Beklentimin ilk kısmı okulda pedagog yada psikolog olmasıydı ve sayfa açılışıyla Doğafen 1-0 öne geçti çünkü kurucusu psikolog idi. Ertesi gün ilk işim Doğafen anaokuluna gitmek olacaktı. Randevu aldıktan sonra ertesi gün kızımla hazırlanıp okula gittik. İlk karşılama Kadriye Hanım tarafından oldu. Kızım ile sohbet ettikten sonra artık biz yetişkinlerin zamanı gelmişti. Bu arada Kadriye Hanım kızımı değerlendirmiş ve bu benim çok hoşuma gitmişti çünkü kızımın ihtiyaçlarını davranışlarını objektif olarak bildirmişti. Bunda psikolog olması çok büyük bir avantajdı diye düşündüm.
Kızım daha önce hiç okula gitmediği için 3-4 gün deneme süresinde karar kıldık. İlk gün 2 saat ikinci gün 3 saat kalacak ve bu süre basamaklandırılarak devam edecekti çünkü tam güne alışıp alışamayacağına karar vermeliydik. İlk gün 2 saat kaldı okulda ve okuldan ağlayarak çıkartabildim kızımı, benimle eve gelmek istemiyordu. Bu ilk gün olduğu için diye düşündüm. İkinci gün sınıftan bile çıkmak istemedi. Okul içinde köşe kapmaca oynuyorduk adeta. Artık tam günü denemeliydik. Kızımı okuldan almaya her gidişimde eve gelmek istemediği için ağlayarak çıkıyorduk okuldan. İlk hafta hevesi geçer diye düşünüyordum. Karamsar ve tecrübeli anneyim ya… ama kızım beni yanılttı, tam bir yıldır çok mutlu bir şekilde okula geliyor ama eve gelmek istemediği için çok mutsuz bir şekilde eve dönüyor
Bu bir yılda kızım hayata dair pek çok şey öğrendi, tatilde turistlerin çocukları ile oyun oynayıp öğrendiği İngilizcesini bile pratik yaptı. ( Teşekkürler Lilliana Teacher ) Bize de pek çok şey öğretti. Ona nasıl davranmamız gerektiği bize kendisi tarafından öğretmenlerinin davranışları örnek gösterilerek aktarıldı. ( Teşekkürler Sevcan Öğretmen, Gaye Öğretmen )
Hangi yemekleri çok sevdiği, yemeğin yanın da neler istediğini anlattı.(Teşekkürler Mutfak Ekibi)Ayakkabılarını giymeyi ve eşyalarına sahip çıkmayı öğrendi.(Teşekkürler Gökçe Öğretmen). En önemlisi mutluluğumu- mutsuzluğumu kazandığı özgüven ile bizlere anlattı ve yaşattı.
Öykü’nün Annesi
